Türkiye’de Yerel Yönetimlerde Kamu Hizmeti Sunma Yöntemleri
Anahtar Kelimeler:
Devlet,- Kamu Hizmeti,- Kamu Hizmeti Sunma Yöntemleri- Yerel YönetimlerÖzet
Kamu hizmeti kavramı temelde devletlerin ortaya çıkışı kadar eskidir. Kavram zamanla uygulama açısından değişime uğrasa bile esas amacı halen kamuya çeşitli aktörler aracılığıyla hizmet edilmesidir. Bu noktadan hareketle devletin yerinden yönetim unsurlarından birisi olan yerel yönetimlerin kamu hizmeti sunma yöntemlerinin incelenmesi çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Konu ile ilgili literatürün taranması sonucunda kaleme alınan çalışmada betimsel araştırma yönteminden yararlanılmıştır. Bu yöntem ve amaç doğrultusunda hazırlanan çalışma kapsamında, ilk olarak kamu hizmeti kavramı ve ilkeleri ele alınmıştır. Daha sonrasında, kamu hizmeti sunma yöntemleri değerlendirilerek, yerel yönetimler açısından irdelenmiştir. Yerel yönetimlerin kamu hizmeti sunma yöntemlerini tam manasıyla uygulayamadığı, kamu hizmeti tanımının yeniden yapılması gerekliliği ve hangi hizmetin kimin yönetmesi gerektiğinin netleştirilemediği hususları çalışmanın temel iddiaları ve bulgularıdır.
Referanslar
Acartürk, E. (2001). “Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumunda Alternatif Yöntemler”, Balıkesir Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 4(6), 46-60.
Akıllı, H. (2013). “Kamu Hizmeti İmtiyazından Yap İşlet Devret Yöntemine: Yasal Serüven”, Sayıştay
Dergisi, 89, 91-114.
Altın, A. (2013). “Kamu Hizmeti Anlayışında Değişim”, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 1(2), 101-118.
Altın, A. & Şahin, O. E. (2019). “Yerel Yönetimlerde Alternatif Hizmet Sunma Yöntemi Olarak Yerel
Hizmetlere Gönüllü Katılım”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 6(3), 89-114.
Ataay, F. (2015). “Neoliberal Reformlar, Devletin Yeniden Yapılandırılması ve Kamu Hizmetlerinde
Dönüşüm”, Akdeniz İİBF Dergisi, 15(30), 20-39.
Bayrakcı, E. & Kahraman, S. (2017). “Yeni Kamu Hizmeti Anlayışı ve Belediye Hizmetlerinde
Özelleştirme”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 37, 299-315.
Çakır, M. (2014). “1980 Sonrası Kamu Hizmeti Kavramının Dönüşümü Üzerine Bir İnceleme”,
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
Çal, S. (2009), “Kamu Hizmeti Kavramı Üzerine Kimi Düşünceler”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan,
ss. 1829-1906, Vedat Yayıncılık: İstanbul.
Çapar, S.; Demir, R. & Yıldırım, Ş. (2016). “Kamu Hizmet Sunumunda İdarecilerin İşlevi”, Erişim Tarihi:
01.2024, https://www.icisleri.gov.tr/arem/kamu-hizmet-sunumunda-idarecilerin-islevi
Dayar, H. (2012). “Türkiye’de Belediye Hizmetlerinin Özelleştirilmesi ve Etkileri: Kütahya Belediyesi
Örneği”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 1-14.
Demirkaya, Y. (2010). “Avrupa Birliği’nin Yerel Kamu Şirketleri Stratejisi: Türkiye’de Hukuki Yapı ve
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Uygulamaları”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi, 7(13), 420-444.
Eryiğit, B. H. & Yörükoğlu, F. (2012). “Yerel Yönetimlerde Özelleştirme Yöntemleri ve Hukuksal Altyapı”,
Öneri Dergisi, 10(37), 151-165.
Eser, H. B.; Memişoğlu, D. & Özdamar, G. (2010). “Sosyal Siyasetin Üretilmesi Sürecinde Refah
Devletinden Neo-Liberal Devlete Geçiş: Devletin Kamu Hizmeti Sunma İşlevinin Değişimi”, Süleyman
Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 201-217.
Gence Şen, N. & Acar Ü. (2017). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Alternatif Yöntem ve Modeller:
Türkiye’den Uygulama Örnekleri”, Maliye Araştırmaları Dergisi, 3(2), 173-193.
Şahin İlkorkor, Z. (2010). “Kamu Yönetiminde Etkinliğin Sağlanmasında Alternatif Bir Model: İhale
Yöntemi”, Türk İdare Dergisi, 468, 63-84.
Kaypak, Ş. (2012). “Yerel Yönetimlerde Katılımcı/Müzakereci Demokrasi Sürecinde Sivil Toplum
Kuruluşlarının Önemi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 8(17), 171-196.
Kurun, İ. (2017). “Yeni Kamu İşletmeciliği Yaklaşımının Kamu Hizmetlerine Etkisi: Belediyeler Örneği”,
Bartın Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(16), 85-106.
Mecek, G., Doğan, M. ve Kaymaz, A. R. (2015). Yerel yönetim hizmetlerinin finansmanında ve sunumunda
alternatif bir model: KÖSİ (kamu - özel sektör işbirliği) uygulamaları. İdari ve Mali Açıdan Türkiye'de Yerel
Yönetimler (Ed. M. Mecek, M. Doğan, B. Parlak), Bekad Yayınları, Antalya, 481-506.
Mecek, M. ve Yılmaz, V. (2021). Postmodern kamu yönetimi ekseninde yerel yönetişim ve katılım.
Postmodern Kamu Yönetimi: Kavramlar, Teoriler, Yaklaşımlar (Ed. B. Parlak, K. C. Doğan), Nobel
Yayınları, Ankara, 231-273.
Orkunoğlu, I. F. (2010). “Özelleştirme ve Alternatifleri”, Akademik Bakış Dergisi, 22, 1-22.
Ökmen, M. & Demir, F. (2010). “Kamu Hizmetinin Felsefi Temelleri ve Yeni Kamu Yönetiminde Geçirdiği
Dönüşüm”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 19-42.
Palabıyık, H. (2011). “Gönüllülük ve Yerel Hizmetlere Gönüllü Katılım Üzerine Açıklamalar”, Yönetim
Bilimleri Dergisi, 9(1), 83-114.
Sezer, Ö. (2008). “Kamu Hizmetlerinde Müşteri (Vatandaş) Odaklılık: Türkiye’de Kamu Hizmeti Anlayışı
Açısından Bir Değerlendirme”, Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 147-171.
Sezer, Ö. & Vural, T. (2010). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Devletin Değişen Rolü ve Merkezi Yönetim
ile Yerel Yönetimler Arasında Yetki ve Görev Paylaşımı”, Maliye Dergisi, 159, 203-219.
Şimşek, D. Ç. (2016). “Yerelde Kamu Hizmeti ve Kadın”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz
Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Samsun.
Ulusoy, A. & Vural T. (2003). “Yerel Hizmetleri Özelleştirme Yöntemleri”, Türk İdare Dergisi, 439, 119-
Usta, S. & Bilgiç, E. (2016). “Yerel Yönetimlerde Hizmet Sunumu: Kamu Özel Ortaklığı Modeli”, Süleyman
Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 249-268.
Ün, L. (2014). “Kamu Hizmetinin Görülmesinde Kamu - Özel Sektör - Vatandaş İşbirliği Örneği:
Kadışehri”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
Yıldız, H. (2014). “Kamu Hukuku ile Özel Hukukun Kesiştiği Yer: Kamu Hizmeti İmtiyaz Sözleşmelerinde
Tahkim Yolu”, TBB Dergisi, 26(111), 279-296.
Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2021). Kavram ve kuramsal açıdan Türkiye’de dijital kamu yönetimi ve
dönüşümü. Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar (Ed. B. Akıncı),
Nobel Yayınları, Ankara, 103-138.
Zengin, G. (2011). “Yerel Yönetimler Arası İşbirliği Modelleri: Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerindeki
Yerel Yönetim Birlikleri Üzerine Bir İnceleme”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 86-106.