Anayurt Oteli Filminin Schopenhauer’un Ölüm ve İntihar Kavramları Bağlamında İncelenmesi

Özet

İnsanın kendini tanıma yolcuğu içinde belki de ilk durağı, bir sonun var olduğu gerçeğini fark etmesidir. Nasıl bir bilinmezden geliyorsa (çünkü insan doğmadan öncesini ve hatta bebekliğini hatırlamaz) yine bir bilinmeze doğru gider. Dolayısı ile ölümün yıkıcı dehşeti üzerine soyut düşünceler geliştirmeye devam eder. Varoluş serüveni içerisindeki insanoğlu için alternatifi olmayan bu olgudan daha ağır hiçbir şey yoktur. Bu nedenle ölüm kavramı tarihsel süreçte felsefenin en çok ilgilendiği konulardan biri olmuştur. Sinema ise felsefi temaları ve bireysel varoluş sancılarını görsel bir dile çevirerek derinlemesine keşfetme imkanı sunan bir anlam yaratma alanıdır. Bu çalışmada Ömer Kavur’un yönetmenliğini yaptığı, Yusuf Atılgan’ın aynı adlı romanından uyarlanan Anayurt Oteli filmi,  Schopenhauer’un ölüm ve intihar kavramları üzerinden tartışılacak, film bu kavramlar çerçevesinde niteliksel analiz yöntemiyle incelenecektir. Filmde Zebercet karakterinin içsel yolculuğunun Schopenhauer’un karamsar dünya görüşüyle örtüştüğü gösterilmeye çalışılacak ve bu karakterin nihai kararının arkasındaki felsefi temeller irdelenecektir.