A Sociological Dimension of the Ombudsman on Structuralism: Impressions from the Turkish Ombudsman
Anahtar Kelimeler:
Structuralism, Sociology, Schools, Ombudsman, TurkeyÖzet
Sociology, the source of social science at the intellectual stage of the period, has reached the present day with certain schools. In this study, the importance and location of sociology for ombudsman paradigm are wanted to be discussed, focusing more on the size of structuralism. It is thought that modern and post-modern approaches on structuralism contribute to the ombudsman literature, primarily with the fact that the subject is based on Marxist literature, its French focus, and its holistic evaluation of the theory of knowledge. In the modern sense, sociological theories are also determinant in the ombudsman literature. In fact, ombudsman is associated with many different sociology schools, especially with structuralism. The developments in sociology discipline are powering ombudsman literature in certain aspects. In the study, the Turkish ombudsman was also evaluated in terms of the subject. The method of the study is an analysis based on literature reviewing.
Referanslar
Aydın, K. (2014). Yapısal İşlevselci Teori ve Toplumsal Tabakalaşma. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 8, Nisan-Ekim, 213-239.
Baloğlu, U. (2013). William Shakespeare’ın Hamlet Yapıtının A. J. Greimas’ın Eyleyensel Ör-nekçesine Göre Çözümlenmesi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communi-cation-TOJDAC, January, 3(1), 58-65.
Başak, S. (2003). Kuramsal Yaklaşımlarda Yapıya İlişkin İkilemler. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 3, 133-160.
Bayrakdar S. (2008). Yapısalcılığa Saussure İle Dilsel İletişim Açısından Eleştirel Bir Yaklaşım. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Birlik, N. (2019). Jacques Lacan'ın Yapısalcılık İle Karmaşık İlişkisi. DTCF Dergisi, 59(1), 529-542.
Can, C. (1988). Yapısalcılık-Hukuk İlişkileri Üzerine Deneme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fa-kültesi Dergisi, 40(1), 33-62.
Collins, R. (2015). Sosyolojide Dört Ana Gelenek. Çev. Ümit Tatlıcan, Bursa: Sentez Yayıncılık.
Çılgın, H. & Özkaral, M. (2020). Kamu Denetçiliği Kurumu İyi Yönetim İlkeleri Bağlamında Yönetimde Etik Paradigmasının Yerleşmesi Üzerine Bir Araştırma. Ombudsman Akademik, 12, Ocak-Haziran, 129-154.
Çevikbaş, S. (2002). Yapısalcılık Üzerine. Felsefe Dünyası, 35, 137-150.
Doğan, K. C. (2014). Postmodern Kamu Yönetimi Anlayışı Çerçevesinde Bir Denetim Paradigması: Ombudsman. Sayıştay Dergisi, Temmuz-Eylül, 94, 73-96.
Doğan, K. C. (2016). Health Ombudsman in The United Kingdom: Establishment, Functions, and Effıciency. Journal of International Health Sciences and Management, 2(2), October, 7-15.
Doğan, K. C. (2017). Yönetişim Kavramı ve Türkiye’de Demokratikleşme Reformları: Kamu Denetçiliği Kurumu (Ombudsman) Örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 47, Haziran, 267-287.
Doğan, K. C. (2019). Modernizmden Postmodernizme: Kamu Yönetiminde Yönetişim Kuramı Bağlamında Ombudsman Paradigması. International Social Sciences Studies Journal, 5(29), 312-317.
Doğan, K. C. (2021). Ombudsman Teorisi: İnterdisipliner Bir Analiz. International Social Sciences Studies Journal, 7(91), 5182-5190.
Doğan, K. C. (2022). Jürgen Habermas’ta Katılım, Demokrasi ve Meşruiyet Kavramları: Ombudsman Yönetişimi Üzerine Düşünmek. International Social Sciences Studies Journal, 8(96), 1190-1203.
Doğan, K. C. & Uğur, Ö. (2018). The Effectiveness of Ombudsman in Improving Good Admi-nistration in the European Union (EU). (Eds.) Marin Rusev, Eric Straus, Cevdet Avcıkurt, Abdullah Soykan, Bekir Parlak, Social Sciences Researches in the Globalizing World, St. Kliment Ohridski University Press, Sofia, 180-192.
Elliott, A. (2021). Psychoanalytic social theory. (Ed.) Anthony Elliott, Routledge Handbook of Social and Cultural Theory, Routledge, New York, 140-160.
Erçel, G. (2014). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Kefekültür Yayıncılık.
Kala, A. (2019). Sosyoloji Öncesi ve Sonrası Toplum Teorileri. İstanbul: Doğu Kitabevi.
Keskin, İ. (2011). Sosyolojik Teoriler Bağlamında Yapısalcı Analizin İmkânı ve Sınırlılıkları. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 1(2), December, 63-88.
Kotlu, E. (2007). Yapısalcı ve Post-Yapısalcı Sosyal Teoride Dil (Sosyal Teoride Bir Model Ola-rak Dil). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
Manning, P. K. (1982). Structuralism and the Sociology of Knowledge. Knowledge, 4(1), Sep-tember, 51-72.
Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Osman Akmhay, Derya Kömürcü, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Nar, M. Ş. (2014). Yapısalcılık Kavramına Antropolojik Bir Yaklaşım: Levi-Strauss ve Yapısalcılık. Antropoloji, 27, 29-46.
Örs, B. (Der.) (2016). 19. Yüzyıldan 20.Yüzyıla Modern Siyasal İdeolojiler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Parlak, B. & Doğan, K. C. (2021). A Methodological Analysis on The Restructuring of Social Sciences in The Context of Ombudsman Paradigm, Liberal Democracy and The Annales School. International Social Sciences Studies Journal, 7(76), 40-58.
Revel, J. (2005). Foucault: Güncelliğin Bir Ontolojisi. Çev. Kemal Atakay, İstanbul: Otonom Yayınları.
Ritzer, G. (1992). Sociological Theory. USA: McGraw-Hill.
Say, Ö. (2013). Yapısalcılıktan Post-Yapısalcılığa Çoğulculuğun İnşası. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(2), 331-346.
Swingewood, A. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Kısa Tarihi. Çev. Osman Akınhay, İstanbul: Agora Kitaplığı.
Şengül, R. (2013). Kamu Yönetimi ile Birey İlişkilerinin Dönüşümüne Ombudsman Kurumunun Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 71-88.
Türköne, M. (Ed.) (2008). Siyaset. Ankara: Lotus Yayınları.
Uğur, Ö. & Doğan, K. C. (Eds.) (2019). Contemporary Debates on Politics and Public Administration in the Postmodern Era. Berlin: Peter Lang.
Yılmaz, N. & Doğan, K. C. (2014). Siyaset Bilimi Açısından Bürokrasi. (Ed.) Önder Kutlu, Siyaset Bilimine Giriş, Lisans Yayıncılık, Ankara, 240-258.
Yücel, T. (2015). Yapısalcılık. İstanbul: Can Yayınları.
https://www.ombudsman.gov.tr/EtikUyeler (10.04.2022).
