Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Dijitalleşme Üzerine Bir Değerlendirme
Anahtar Kelimeler:
Geleneksel Kamu Yönetimi- Yeni Kamu Yönetimi- Kamu Hizmeti- Dijitalleşme- Kamu Hizmetinde DijitalleşmeÖzet
Kamu hizmetlerinin günümüzde nitelik ve nicelik olarak değişmesi, hizmetlerin vatandaşlara daha hızlı ve daha pratik sunulmasını gerektirmektedir. Kamu hizmetlerindeki dönüşüme bağlı olarak kamu yönetiminin paradigmasında da önemli değişimler yaşanmıştır. Geleneksel Kamu Yönetimi (GKY) anlayışına tepki olarak ortaya çıkan Yeni Kamu Yönetimi (YKY) anlayışı ile birlikte, hizmetlerde hiyerarşik, tepeden inme, emredici bürokrasi temelli anlayış değişime uğramış ve daha insan odaklı, vatandaşı temel alan bir düşünce ön plana çıkmıştır. Kamu hizmetlerinin sunum biçimindeki değişikliklere bağlı olarak vatandaşlar müşteri olarak algılanmış, etkinlik ve verimliliğe dayalı hizmetlerin yapılması benimsenmiştir.
Günümüzde bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmelere bağlı olarak dijital hizmetler, kamu hizmetlerinin sunumunda giderek yaygın biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Kamu hizmetlerinin dijitalleşmesi sayesinde vatandaşların hizmetlerden daha çabuk ve daha yoğun bir biçimde yararlanması söz konusudur. Bu çalışmanın amacı, kamu hizmetlerinin sunumunda dijitalleşme süreci kapsamında hizmetlerin GKY anlayışından YKY anlayışına dönüşümünü genel anlamda incelemek ve kamu hizmetlerinde dijitalleşmenin önemi ve yararları hakkında bir değerlendirme yapmaktır. Çalışmada önce GKY anlayışı ile YKY anlayışının kamu hizmetlerine bakışı; ardından ise bilgi ve iletişim teknolojilerinin kamu hizmetlerinin sunumu üzerindeki yararları ortaya konmuştur.
Referanslar
Acartürk, E. (2001). “Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumunda Alternatif Yöntemler”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), s. 46-60.
Akyılmaz, B.; Sezginer, M. & Kaya, C. (2015). Türk İdare Hukuku, 6. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Altın, A. (2013) “Kamu Hizmeti Anlayışında Değişim”, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), s. 101-118.
Arslan, N. T. (2010) “Klasik-Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), s. 21-38.
Ayhan, E. & Önder, M. (2017) “Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı: Yönetişime Açılan Bir Kapı”, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 3(2), s. 19-48.
Bovens, M., & Zouridis, S. (2002) “From Street‐Level to System‐Level Bureaucracies: How Information and Communication Technology Is Transforming Administrative Discretion And Constitutional Control”, Public Administration Review, 62(2), s. 174-184.
Bozkurt, Ö.; Ergun, T. & Sezen, S. (2008) Kamu Yönetimi Sözlüğü: Fransızca ve İngilizce Karşılıklarıyla, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü.
Brown, A. W.; Fishenden, J., & Thompson, M. (2014). “Revolutionising Digital Public Service Delivery: A UK Government Perspective”. Computer Weekly, s. 1-13.
Camilleri, E. (2019). Information Systems Planning for Public Service Delivery in the Digital Era, University of Malta, A Volume in the Advances in Public Policy and Administration (APPA) Book Series.
Cordelia, A. (2007) “E-Government: Towards The E-Bureaucratic Form?”, Journal Of Information Technology, 22(3), s. 265-274.
Cordella, A., & Bonina, C. M. (2012). “A Public Value Perspective For ICT Enabled Public Sector Reforms: A Theoretical Reflection”, Government İnformation Quarterly, 29(4), s. 512-520.
Denek, S. (2019). “Yeni Kamu Hizmeti Düşüncesi: Değişen Kamu Hizmeti Anlayışı”, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), s. 418-439.
Denhardt, R. B., & Denhardt, J. V. (2000). The new public service: Serving rather than steering. Public administration review, 60(6), 549-559.
Derbil, S. (1950). “Kamu Hizmeti Nedir?”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(3), s. 28-36.
Ener, M. & Demircan, E. (2008). “Küreselleşme Sürecinde Değişen Devlet Anlayışından Kamu Hizmetlerinin Dönüşümüne: Sağlık Hizmetlerinde Piyasa Mekanizmaları”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(1), s. 57-82.
Ersöz, B. & Özmen, M. (2020). “Dijitalleşme ve Bilişim Teknolojilerinin Çalışanlar Üzerindeki Etkileri”, AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, Cilt:11, Sayı:42, s.170-179.
Genç, N. (2010). “Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı”, Türk İdare Dergisi, 466, s. 145-159.
Göçoğlu, V. (2020). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Dijital Dönüşüm: Nesnelerin İnterneti Üzerine Bir İnceleme”, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:9, Sayı:1, s.615-628.
Göküş, M. (2010). “Küreselleşme Sürecinin Kamu Hizmetine Yansıması”, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(20), s. 193-218.
Günday, M. (2002) İdare Hukuku, 5. Baskı, Ankara: İmaj Yayınevi.
Karagöz, U. & Yıldırım, Ö. (2020). “Kamu Yönetiminin Dijital Dönüşümünü Tetikleyen Unsurlar”, İdarecinin Sesi Dergisi, 197, s. 20-23.
Kesgin, B. (2014) Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi, İstanbul: Açılım Kitap.
Özay, İ. H. (1998). “Türkiye’deki Klasik Kamu Hizmeti Anlayışı: “Çok Yaşa” ya da “A Tes Amour””, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 56, s. 1-4.
TODAİE (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü (Ed: Ö. Bozkurt, T. Ergun, S. Sezen), Ankara: TODAİE Yay.
