Örgütsel Değişimin İş-Aile-Yaşam Dengesi ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: E-Ticaret Şirketi Üzerinde Bir Araştırma
Anahtar Kelimeler:
Örgütsel Değişim, - İş-Aile-Yaşam Dengesi- Örgütsel Bağlılık, - E-TicaretÖzet
Günümüzde her alanda yaşanan değişim örgütlere de yansımaktadır. Örgütler, değişim ile birlikte yeniden tasarlanmakta ve rekabet şartlarına hazır hale gelmektedir. Örgütsel değişim sürecindeki en önemli konulardan biri çalışanların değişimi benimsemesi ve yaşanan değişimler karşısında iş-aile-yaşam dengesini kurabilmesidir. Değişim ile birlikte değerlendirilmesi gereken ve bir örgütün geleceği açısınan belirleyici unsurlardan biri ise örgütsel bağlılıktır. Bu çalışmanın amacı örgütsel değişimin iş-aile-yaşam dengesi ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini ölçmektir. Bu doğrultuda, Türkiye’de faaliyet gösteren bir e-ticaret firmasının 400 çalışanına Ocak 2022- Mayıs 2022 ayları arasında anket uygulanmıştır. Araştırma sonucunda yapılan analizlere göre örgütsel değişimin iş-aile-yaşam dengesini ve örgütsel bağlılığı pozitif yönde etkilediği, iş-aile-yaşam dengesinin örgütsel bağlılığınegatif yönde etkilediği, örgütsel değişimin iş-aile-yaşam dengesi üzerindeki etkisinde örgütsel bağlılığın düzenleyici rolünün olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Referanslar
Acar, A. (2020). Sınıf Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeyleri ile Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Siirt Üniversitesi, Siirt.
Agun, H. (2011). Örgütsel Güven ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Ağraş, S., Genç, E. (2018). “Örgütsel Bağlılık ve Tükenmişlik Sendromu İlişkileri: Çağrı Merkezi Çalışanlarına Yönelik Nitel Bir Araştırma”. Uluslararası Batı Karadeniz Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 2(1), 35-55.
Aktan, C. C. (1997). Değişim ve Yeni Global Yönetim. MESS Yayını, İstanbul.
Allen, N. J., Meyer, J. P. (1990). “The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization”. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 63(1), 1-18.
Altun, F., Yazıcı, H. (2014). “Nitel ve Nicel Yöntemleri Kullanan Araştırmacıların Empatik Eğilimleri ve İşlevsel Olmayan Tutumları Arasındaki Farklılıklar”. Turkish Journal of Social Research/Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(1), 371-386.
Apaydın, Ç. (2011). Öğretim Üyelerinin İşe Bağımlılık Düzeyi ile İş-Yaşam Dengesi ve İş-Aile Yaşam Dengesi Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Barutçu, E. (2006). Örgütsel Değişim Yönetimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Bingül, B. (2006). Study to Investigate the Relationship Between Crises and Openness to Change in Organizations. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Bozoğlu, G. (2011). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık Açısından Eğitim Sektöründe Yalova İlinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
Çapraz, B. (2009). Örgütsel Değişim: Çok Boyutlu Bir Model Önerisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Çelik, M., Turunç, Ö. (2009). “Aile-İş Çatışması, İş Stresi ve Örgütsel Sadakatin İş Performansına Etkisi: Savunma Sektöründe Ampirik Bir Çalışma”. Savunma Bilimleri Dergisi, 8(2), 217-245.
Daft, R. L., Lewin, A. Y. (1993). “Where Are the Theories for the" New" Organizational Forms?”. An Editorial Essay. Organization Science, 4(4), 1-6.
Dağlı, A., Elçiçek, Z., Han, B. (2018). Örgütsel Bağlılık Ölçeği ‘nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Electronic Journal of Social Sciences, 17(68). 1765-1777.
Dunham, R.B., Grube, J.A., Gardner, D.G., Cummings, L.L., Pierce, J.L. (1989). “The Development of an Attitude Toward Change Instrument”. Paper Presented at the Academy of Management Annual Meeting, Washington, DC.
Eroğlu, F. (1998). Küreselleşme Sürecinde Yönetim Krizi ve Çözüm Yolları. Berikan Yayınları, Ankara.
Etzioni, A. (1975). Comparative Analysis of Complex Organizations. The Free Press, Canada.
Greenberg, J., Baron, R.A. (2003) Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. Prentice-Hall, Upper Saddle River.
Greenhaus, J. H., Collins, K. M., Shaw, J. D. (2003). “The Relation Between Work–Family Balance and Quality of Life”. Journal of Vocational Behavior, 63(3), 510-531.
Gül, H. (2002). Örgütsel Bağlılık Yaklaşımlarının Mukayesesi ve Değerlendirmesi. Ege Academic Review, 2(1), 37-56.
Gül, İ. (2018). Sağlık Kurumlarında Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Değişime Açıklığın Örgüt Sağlığı Üzerindeki Etkisi: Afyonkarahisar İl Merkezi Hastanelerinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Hildebrandt, E. (2006). “Balance Between Work and Life–New Corporate Impositions through Flexible Working Time or Opportunity for Time Sovereignty?”. European Societies, 8(2), 251-271.
İzki, Ö. (2019). Öğretmenlerin İş-Aile Yaşam Dengesinin Performanslarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
Kanter, R. M. (1968). “Commitment and Social Organization: A Study of Commitment Mechanisms in Utopian Communities”. American Sociological Review, 33(4), 499-517.
Kapız, S. Ö. (2002). “İş-Aile Yaşamı Dengesi ve Dengeye Yönelik Yeni Bir Yaklaşım: Sınır Teorisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(3), 139-153.
Kayasandık, A. E. (2013). İş Aile Çatışması ve Duygusal Bağlılık İlişkisinde Algılanan Örgütsel Adaletin Düzenleyici Rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Üniversitesi, Nevşehir.
Kayış, A. (2016). Güvenilirlik Analizi (Reliability Analysis), Editör: Şeref Kalaycı, içinde Spss Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (ss.401-419). Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
Koç, Z. (2014). Örgütsel Değişim, Değişim Yönetimi ve Örgütsel Davranışlar Üzerine Örnek Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
Korkmaz, O., Erdoğan, E. (2014). “İş Yaşam Dengesinin Örgütsel Bağlılık ve Çalışan Memnuniyetine Etkisi”. Ege Akademik Bakış, 14(4), 541-557.
Küpeli, F. (2022). İş-Aile Yaşamı Çatışmasının, İş Stresi, İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkileri: Gayrimenkul Sektöründe Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Altınbaş Üniversitesi, İstanbul.
Meyer, J. P., Allen, N. J. (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application. Sage Publications, Kaliforniya.
Meyer, J. P., Allen, N. J., & Smith, C. A. (1993). “Commitment to Organizations and Occupations: Extension and Test of A Three-Component Conceptualization”. Journal of Applied Psychology, 78(4), 538-551.
O'Reilly, C. A., Chatman, J. (1986). “Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effects of Compliance, Identification, and Internalization on Prosocial Behavior”. Journal of Applied Psychology, 71(3), 492-499.
Penley, L. E., Gould, S. (1988). “Etzioni's Model of Organizational Involvement: A Perspective for Understanding Commitment to Organizations”. Journal of Organizational Behavior, 9(1), 43-59.
Tekin, İ., Ayyıldız Ünnü, N. A. (2022). “Çalışanlar Perspektifinden Örgütsel Değişimin Doğasını ve Dinamiklerini Açığa Çıkarmaya Yönelik Bir Araştırma” Trends in Business and Economics, 36(1), 71-82.
Topgül, S. (2016). “İş ve Aile Yaşamı Dengesi (zliği) nin Kadın Çalışanlar Üzerindeki Etkileri”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23(1), 217-231.
Türkyılmaz, F. (2009). Çalışanların Özdeğerlendirme, Değişim Yönetimi ve Örgütsel Bağlılık Algılarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Uygur, A. (2007). “Örgütsel Bağlılık i̇le İ̇şgören Performansi İ̇li̇şki̇si̇ni̇ İncelemeye Yönelik Bir Alan Araştırması”. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 71-85.
Voydanoff, P. (2005). “Toward a Conceptualization of Perceived Work‐Family Fit and Balance: A Demands and Resources Approach”. Journal of Marriage and Family, 67(4), 822-836.
Werang, B. R., Asmaningrum, H. P., Irianto, O. (2015). “Relationship Between Teachers’ Job Burnout, Teachers’ Organizational Commitment and Teachers Job Performance at State Elementary Schools in Boven Digoel Regency, Papua, Indonesia”. International Journal of Science And Research, 4(2), 826-830.
Yılmaz, İ. A. (2022). Güçlendirici Liderlik Davranışı ve Psikolojik Güçlendirmenin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Trakya Üniversitesi, Edirne.
Zadeoğluları, S. (2010). Örgütsel Değişime Açıklık ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.