Ekonomik Regülasyon Uygulamalarının Yeniden Tanımlanması: Bağımsız İdari Otoriteler ve Yönetişim
Anahtar Kelimeler:
Ekonomik regülasyon.- Bağımsız idari otoritelerÖzet
Bağımsız idari otoriteler, modern bir yönetim kavramı olarak iyi yönetişimin önemli ve açık bir örneğidir. Bağımsız düzenleyici otoritelerin kamu yönetimindeki önemi giderek artmaktadır. Bağımsız idari otoritelerin kamu yönetiminde özerk bir kurum olarak ortaya çıkması regülasyon politikaları ile bağlantılıdır. Çalışmada ekonomik etkiler yaratan bağımsız idari otorite yapılanması incelenmiştir. İlk olarak bağımsız idari otoriteler regülasyon kavramı çerçevesinde ele alınmıştır. Ardından, regülasyon süreçlerinin etkin yönetilmesi tartışılmıştır. Bu bağlamda bağımsız idari otorite ve yönetişim arasındaki ilişki ortaya konulmuştur. Ekonomik regülasyonların uygulayıcısı konumundaki bağımsız idari otoriteler ideal yönetişimi sağladığı takdirde beklentilerle uyumlu sonuçlar ortaya koyacaklardır.
Referanslar
Adams, S. and Opoku, E. E. O. (2015). Foreign direct investment, regulations and growth in sub-Saharan Africa. Economic Analysis and Policy, 47, 48-56.
Akar, F. (2018). Yeni Kamu İşletmeciliği Paradigmasının Türk Kamu Bürokrasisinde Kamu Personeli İstihdam Şekilleri Üzerine Etkileri. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 1(3), 480-495.
Aksoy, Y. S. (2010). Vekâlet Teorisi Çerçevesinde Bağımsız İdari Otoriteler: Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu Örneği. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Ankara.
Atiyas, İ. ve Oder, B. (2008). Türkiye’de özelleştirmenin hukuk ve ekonomisi. Ankara: TEPAV.
Aydın A (2021), Kamu Yönetiminin Geleceği, Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu Global Trendler ve Yeni Paradigmalar, Ed. Berat Akıncı, Nobel Kitapevi, Ankara
Belli A, Aydın, A. (2019). Yerel Yönetişim, Türkiye’de E-Yönetişimin Yerel Yansıması, Parlak B. ve Doğan K. (ed.) E-yönetişim: kavramsal/kuramsal çerçeve, ülke incelemeleri ve Türkiye’ye yansımaları İstanbul: BETA Yayıncılık.
Baldwin, R. and Cave, M. (1999). Understanding regulation: theory, strategy and practice. USA: Oxford University Press.
Baldwin, R., Cave, M. and Lodge, M. (2012). Understanding regulation: theory, strategy and practice. USA: Oxford University Press.
Brown, A. C., Stern, J., Tenenbaum, B. W. and Gencer, D. (2006). Handbook for evaluating infrastructure regulatory systems. World Bank Publications.
Chang, H. J. (1997). The Economics and politics of regulation. Cambridge Journal of Economics, 21, 703-728.
Christensen, J. G. (2010). Public interest regulation reconsidered: from capture to credible commitment. Jerusalem Papers in Regulation & Governance Working Paper No. 19.
Croley, S. P. (2009). Regulation and public interests. In Regulation and Public Interests. Princeton University Press.
Djankov, S.; La Porta, R.; Lopez-De-Silanez, F. and Shleifer, A. (2002). The regulation of entry. The Quarterly Journal of Economics, 117(1), 1-37.
Doğan, K. C. (2017). Postmodern kamu yönetiminin kuramsal temelleri çerçevesinde yönetişim yaklaşımı: Literatür taraması. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 27-45.
Elcock, H. (2006). The Public interest and public administration. Politics, 26(2), 101-109.
Erdoğan, G. (2016). Bağımsız idari otoriteler. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 7(24), 565 - 598.
Ginosar, A. (2014). Public-interest institutionalism: A positive perspective on regulation. Administration & Society, 46(3), 301-317.
Izgar, H. (2015). Modern toplumun yönetim biçimi iyi yönetişim üzerine bir incelenme. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1) , 24-38
İzci, F. ve Sarıtürk, M. (2019). Demokratik toplumlarda halkın yönetime katılımı: yönetime katılım ve yönetişim ilişkisi. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(3), 498-517.
Kocakula, Ö. (2020). Yönetim ve dinin Lacancı psikanalizi. İstanbul: Urzeni Yayınevi.
Kostakoğlu, S. F. (2014). Regülasyon ve Büyüme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi: Eskişehir.
Levent, A. (2016). Yönetişim ve yeni kurumsal iktisat. Journal of Economic Policy Researches, 3(2), 17-32.
Levi-Faur, D. (2010). Regulation & regulatory governance. Jarusalem Papers in Regulation & Governance, Working Paper No.1, 1-47.
Massadıkov, K. (2018). Bağımsız idari otoritelerin faaliyetlerinin kamu yararı açısından değerlendirilmesi: Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu örneği. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi: İstanbul.
Mecek, M. ve Kocakula, Ö. (2019). E-Devlet ve e-yönetişimde idari, siyasi ve etik sorunlar. E-Yönetişim: Kavramsal/Kuramsal çerçeve, ülke incelemeleri ve Türkiye’ye yansımaları. (Editör: B. Parlak ve K. C. Doğan). İstanbul: Beta Yayınları, 195-230.
Mecek, M. ve Yılmaz, V. (2021). Postmodern Kamu Yönetimi Ekseninde Yerel Yönetişim ve Katılım. Postmodern Kamu Yönetimi: Kavramlar, Teoriler, Yaklaşımlar. (Editör: B. Parlak ve K. C. Doğan). Ankara: Nobel Akademik Yayınları, 231-273.
Oğuz, F. (2011). Devlet ve piyasa: regülasyon ekonomisine giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Okcu, M. (2012). Değişen dünyayı anlamak için önemli bir kavram: Yönetişim. Yönetişim ve yönetim ekseninde kamu yönetimi. (Editör: F. N. Genç). Bursa: Ekin Yayınları, 9-29.
Özer, M. A. (2006). Yönetişim üzerine notlar. Sayıştay Dergisi, (63), 59-89.
Peters, B. G. and Pierre, J. (1998). Governance without government? Rethinking public administration. Journal of public administration research and theory, 8(2), 223-243.
Posner, R. A. (1974). Theories of economic regulation. The Bell Journal of Economics and Managment Science, 5(2), 3335-358.
Rammal, H. G. and Zurbruegg, R. (2006). The impact of regulatory quality on intra-foreign direct investment flows in the ASEAN markets. International Business Review, 15(4), 401-414.
Seçkiner Bingöl, E. (2022). Katılımcı Yönetişim Üzerine Normatif ve Pratik Tartışmalar . Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , Yıl 2022 Sayı 51:Özel sayı 1 , 55-70 . DOI: 10.30794/pausbed.1114973
Spiller, P. T. and Tomassi, M. (2005). The institutions of regulation: an application to public utilities. Handbook of New Institutional Economics. (Editor: C. Menard and M. M. Shirley). Netherlands: Springer, 515-543.
Şahin, S. (2015). Bağımsız idari otoritelerin ortaya çıkış nedenleri. International Journal of Legal Progress, 1(1), 14-29.
Tan, T. (2002). Bağımsız idari otoriteler veya düzenleyici kurullar. Amme İdaresi Dergisi, 35(2), 11-37.
Viscusi, W. K., Vernon, J. M. and Harrington, J. E. (2000). Economics of regulation and anti-trust. USA: MIT Press.
Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2021). Kavram ve Kuramsal Açıdan Türkiye’de Dijital Kamu Yönetimi ve Dönüşümü. Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar. (Editör: B. Akıncı). Ankara: Nobel Yayınları, 103-137.
