E Belediye Hizmetlerine Yaşlı Vatandaşların Erişimi: Bursa Yıldırım Belediyesi Örneği
Keywords:
E belediye, yaşlı, yerel yönetim, belediye, BursaAbstract
Yeni kamu yönetimi anlayışı; vatandaş odaklılık, yönetişim, etkinlik, kalite, saydamlık gibi hedeflere erişebilmek için çağdaş yönetim modelleri yanında yeni teknolojilerden üst düzeyde yararlanmaktadır. E devlet hizmetleri bu durumun en somut ve yaygınlaşan uygulamalarındandır. Vatandaşa en yakın yönetsel birim olan yerel yönetimler de e belediye hizmetleri ile kendi örgütleri içerisinde bu dönüşümü gerçekleştirerek artan görev ve sorumluluklarını daha başarılı, etkin ve hızlı sunmak için çabalamaktadır. Bu süreçte hedeflere ulaşılabilmesi için, e devlet ve bir uzantısı olan e belediye hizmetlerinin sunumunun, belirli standartlara uygun olarak gerçekleştirilmesi ve vatandaşların hizmetlere kolay ve hızlı erişimi için gerekli alt yapının sağlanması gerekmektedir. Özellikle dezavantajlı gruplar içerisinde bulunan, engelliler, yaşlılar, göçmenler ve yoksul kesimlerin bu hizmetlere erişiminde fırsat eşitliği sağlamak için ilave tedbirlere ihtiyaç vardır. Bu çalışma ile yeni teknolojileri kullanırken zorlandıkları yönünde literatürde de yaygın görüş bulunan yaşlıların, e belediye hizmetlerine erişimi Bursa Yıldırım Belediyesi örneği üzerinden irdelenmektedir. Çalışma ile belediyelerin yaşlılara yönelik olarak sunduğu hizmetler yanında genel olarak e belediye hizmetleri konusunda, yaşlıların bilgi ve farkındalık düzeyleri Bursa Yıldırım Belediyesi örneğinden hareketle öğrenilmeye çalışılmaktadır. Ayrıca bu hizmetlere erişim sürecinde yaşlılar için kolaylıklar sağlayan öğeler ve önlerine çıkan engeller saptanmak istenmektedir. Nüfusun gitgide yaşlanmakta olduğu günümüz toplumlarında, her alanda dijitalleşmeye doğru bir yönelim yaşanmaktadır. Bu süreçte tüm toplumsal kesimler yanında sayıları artan yaşlı nüfusun e hizmetlerden yararlanabilmesi için gerekenler üzerinde durulması hayati bir önem taşımaktadır. Bu hem anayasal bir hak, hem de çağdaş devlet olmanın zorunluluğudur. Türkiye gibi gelişmekte ve sürecin başında olan bir ülke için bu çok daha fazla gereklidir. Çalışmanın nihai amacı bu ihtiyaca küçük bir katkı sunma arzusudur.
References
Akın, G. (2006), Gerontoloji Her Yönüyle Yaşlılık, Ankara, Palme Yayıncılık.
Ateş, H. (2002), ‘’ Bilgi Çağında Kamu Yönetimi: Gelenekselleşmiş Bürokrasiden Bilgiselleştirilmiş Bürokrasiye Geçiş’’, I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, İzmit: Kocaeli Üniversitesi İİBF Yayını, ss. 965-976.
Baran, A.G., (2005), Yaşlı ve Aile İlişkileri Ankara Örneği, Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü.
Berkün, S. (2020) “Yaşlılara Yönelik Yerel Sosyal Politikalar ve Yerel Yönetimlerin Yapabilecekleri”, Sosyal Bilimlere Multidisipliner Bakış, Ed: Berkün, S. Ankara: İksad Yayınevi.
Bursa Yıldırım Belediyesi, https://www.yildirim.bel.tr/tr/yildirim/tarihce Erişim Tarihi: 22.10.2023.
Camara Municipal de Sao Paulo, https://www.saopaulo.sp.leg.br/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.City of Amsterdam, https://www.amsterdam.nl/en/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
City of Buenos Aires, https://buenosaires.gob.ar/inicio/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
City of Helsinki, https://www.hel.fi/en/e-services , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
City of Paris, https://www.paris.fr/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Cordella, A. (2007), “E-Government- Towardsthe e-Bureaucratic Form”, Journal of Information Technology, 22, pp. 265-274.
Çakır, C. (2015), “E Belediye Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 7(1), ss. 1-15.
Çekiç, A. (2010), “Küreselleşen Dünyada Yerelleşme Süreci ve Yerelleşmede Demokratik Zeminin Sağlamlaştırılması İçin E-Katılımcılık Çözümünün Değerlendirilmesi”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2), ss.155-168.
Delibaş, K. & Akgül, E. A. (2010), “Dünyada ve Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları: Türkiye’de E-demokrasi ve E-katılım Potansiyellerinin Hayata Geçirilmesi”, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13(1), ss.101-144.
Demirel, D. (2006), “E-Devlet ve Dünya Örnekleri”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 61, Nisan-Haziran, ss. 83-117.
DPT (2007), Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı, YAYIN NO DPT: 2741.
Dural, B. & Con, G. “Türkiye’de Sosyal Devlet ve Yaşlı Hakları Üzerine Bir İnceleme”, Sosyal Haklar ULuslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı, ss. 483-496, http://www.sosyalhaklar.net/2011/bildiri/dural-con.pdf Erişim tarihi: 17.02.2022.
Durgun, B.- Tümerdem, Y. (1999), “Kentleşme ve Yaşlılara Sunulan Hizmetler, Geriatri, 2(3), ss.115-120.
Ekici, K. S. & Gümüş, Ö. (2016), “Yaşlılıkta Teknoloji Kullanımı”, Ege Tıp Dergisi, 55(Ek Sayı), ss.26-30.
Erdoğan, O. (2019), “Yerel Yönetimlerde E-Belediye Uygulamaları: İçişleri Bakanlığı E-Belediye Bilgi Sistemi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(3), ss. 551-566.
Henden, H. B. ve Henden, R. (2005). Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumlarındaki Değişim ve E-Belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 48-66.
Işıkoğlu, P. S. (2023), “Yaşlılıkta Sosyal Sorunlar ve Mekân: Kır/Kent Bağlamında Bir Değerlendirme”, International Social Sciences Studies Journal, 9(10), ss. 5429-5441.
İçli, G. (2017), “Yavaşlayan Kentler ve Yaşlılar “, Yaşlı Sorunları Araştırmaları Dergisi, 10(2), ss.67-75.
Kalınkara, V. & Sarı, İ. (2018), “Yaşlıların Bilgi Teknolojileri Kullanımı ve Yaşam Doyumu: Potansiyel e Engeller, Ergonomik Yaklaşım”, Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi 6(ÖS), ss. 1-13.
Karaca, N. G. & Özgüler, V. C. (2012), “Sosyo-Politik Açıdan Özel Olarak Korunması Gereken Kesimlerin E-Devlet Hizmetlerine Yönelik Tutumları”, İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(4), ss. 9-28.
Layne, K. ve Lee, J. (2001), “Developing Fully Functional E Government: A Four Stage Model”, Government Information Quarterly, 18 (2), pp. 122–136.
Jaeger, P. (2006) Multi-method Evaluation of U.S. Federal Electronic GovernmentWebsites in Terms of Accessibility for Persons with Disabilities, The Florida State University, College of Information, Florida, http://diginole.lib.fsu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=2386&context=etd, Erişim Tarihi: 30.07.2015.
Kurt, G. – Beyaztaş, Y. F. –Erkol, Z. (2010) “Yaşlıların Sorunları ve Yaşam Memnuniyeti, Adli Tıp Dergisi 24(2), ss. 32-39.
Kurtkapan, H. (2018a), Kentte Yaşlılık ve Yerel Yönetim Uygulamaları, Ankara: Nobel Basım Yayım Dağıtım.
Kurtkapan, H. (2018b), “Aktif Yaşlılık ve Yerel Yönetim Uygulamaları: İstanbul Örneği”, Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 2, ss.38-52.
Maralan, A. (2008), “Türkiye’de E Devlet Güçlükleri”, Ekev Akademi Dergisi, 12(37), ss.1-20.
Mecek, M. (2017), “E Devlet ve E Belediye: Kavramsal Çerçeve ve Türkiye’de Belediye Web Sitelerine Yönelik Yapılan Çalışmaların İncelenmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor15 Özel Sayısı), ss.1815-1851.
Metin, A. (2012) “Türkiye’de E-Devlet Uygulaması ve E-Devletin Bürokrasiye Etkisi” Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4, (7), ss. 97-108.
Municipal Services Offices of Singapur, https://www.mnd.gov.sg/mso Erişim Tarihi: 22.09.2023.
OECD (2003). “The Case for EGovernment: Excerpts from the OECD Report The E-Government Imperative”, OECD Journal of Budgeting, 3 (1), pp. 61-96.
Parlak, B. & Sobacı, M. Z. (2008). "Türkiye’deki Büyükşehir Belediyelerinin Website Temelli Hizmetleri: Karşılaştırmalı Bir İşlevsellik Analizi", s.229-257, (Ed.) Parlak, B., Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Ankara: Turhan Kitabevi.
Sarı, H. K. ,(2021), “Yaşlılık ve Sosyal Hizmet İlişkisi Bağlamında Yaşlılık ve Yoksulluk”,
Journal of Social Sciences and Humanities, 5(1), ss. 159-167.
Saruç, N. T. (2007), “E Devlet Hizmetlerinden Yararlanma Derecesi ve Algılanan Hizmet Kalitesi: Ampirik Bir Çalışma”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), ss: 191-213.
Seoul Metropolitan Government, https://english.seoul.go.kr/ Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Sudoh, O. (2005). "The Knowledge Network in the Digital Economy and Sustainable Development", Ed: Sudoh, O., Digital Economy and Social Design, Tokyo: Springer Verlag Publisher, pp.3-38.
Şaf, M. Y. (2015), Bilgi ve İletişim Teknolojileri Sektörünün Makro Ekonomik Etkileri: Uluslararası Karşılaştırma ve Türkiye Değerlendirmesi, (Uzmanlık Tezi), Kalkınma Bakanlığı Yayını, Yayın No: 2918.
Şaf, N. (2008), “Şat, N. (2008). Demokrasi İçin Bir Araç: e-Belediye”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
Şahin, A. (2007) “Türkiye’de E Belediye Uygulamaları ve Konya Örneği”, Erciyes Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S(29), ss. 161-189.
Şentürk, M.- Altan, R.B. (2015), İstanbul’da Yaşlanmak: İstanbul’da Yaşlıların Mevcut Durumu Araştırması, Ed: Şentürk, M.- Ceylan H. İstanbul: Açılım Kitap.
Tallin, https://www.tallinn.ee/en Erişim Tarihi: 22.09.2023.
TC Sayıştay Başkanlığı (2006) .e-Devlete Geçişte Kamu Kurumları İnternet Siteleri Performans Denetim Raporu http://www.sayistay.gov.tr/rapor/perdenrap/2006/2006-2Web/2006-Web.pdf Erişim Tarihi: 23.07.2022).29 (Temmuz - Aralık), ss. 161-189.
The Official Website of the City of New York, https://www.nyc.gov/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
The Official Website of Berlin, https://www.berlin.de/en/ , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Tınar, Y. (2019),”Yerel Yönetimlerce Yoksul, Yaşlı ve Engellilere Sunulan Sosyal Destek Hizmetleri’ne Bir Bakış: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Örneği”, Sosyal Çalışma Dergisi, 3(1), ss. 15-27.
Tokyo Metropolitan Government, https://www.metro.tokyo.lg.jp/english/index.html, Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Tutal, O- Üstün, B. (2009), “Yaşlılık ve Yaş Dostu Kentler”, Yaslı Sorunları Araştırma Dergisi,1, ss.1-23.
TÜİK, (2023), İstatistiklerle Yaşlılar 2022, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=%C4%B0statistiklerle-Ya%C5%9Fl%C4%B1lar-2022-49667&dil=1#:~:text=T%C3%BCrkiye'de%202022%20y%C4%B1l%C4%B1nda%20toplam,bir%20ya%C5%9Fl%C4%B1%20fert%20ya%C5%9Fad%C4%B1%C4%9F%C4%B1%20g%C3%B6r%C3%BCld%C3%BC. , Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Türkan, M. & Sezer, S. (2017) “Yaşlı Yoksulluğunun Yarattığı Sosyal ve Psikolojik Sorunlar: Muğla Örneği”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(4), ss.35-57.
TürkKan, A.(2021), “Yaşlılarda Sık Görülen Sosyal ve Ekonomik Sorunlar”, Yaşlı Sağlığı ve Sorunları Ed: Uçku Ş. R. - Şimşek K. H., Ankara: Türkiye Klinikleri.
United Nations (2015), “World Population Ageing 2015”, Department of Economic and Social Affairs, Population Division, https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf/ageing/WPA2015_Report.pdf Erişim tarihi: 17.02.2022.
Uyanık, Y (2017), “Yaşlılık, Yaşlanan Nüfus ve Sosyal Politika”, İş ve Hayat Dergisi, ss. 67-100.
http://www.sekeris.org.tr/dergi/multimedia/dergi/79_yaslilik_yaslanan_nufus_ve_sosyal_politika.pdf Erişim tarihi: 17.02.2022.
Uysal, M. T. (2020), “Yaşlı Bireylerin Sosyalleşmesinde Dijital Teknolojinin Rolü: Dijital Yaşlılar Üzerine Bir Çalışma”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 50, ss. 43-59.
Wallersteın, I. (2000), Bildiğimiz Dünyanın Sonu, Çev: Tuncay Birkan, 1. b, İstanbul: Metis Yayınları.
Uçkan, Ö. (2003), E-Demokrasi ve Türkiye, Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılanması İçin Strateji ve Politikalar-I, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
United Nations, (2022), “E-Government Survey 2022”, https://desapublications.un.org/sites/default/files/publications/2022-09/Web%20version%20E-Government%202022.pdf Erişim Tarihi: 22.09.2023.
Yel, Ç. (2014), “Türkiye’de Yaşlıların Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Yurt ve Dünya Dergisi, Sayı:10 , ss. 21-42.
Yıldırım, N. (2011). Kent Merkezinde İkamet Eden Yaşlıların Sosyo-Ekonomik Durumu (Adapazarı Örneği), 38. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara, ss. 979-1000.
